Utworzony przez:  Agnieszka SOT
Data dodania:  2020-10-20

Wygląd:

Płynna substancja (patoka) lub stała, skrystalizowana (krupiec).

Kształt:

Przyjmuje kształt naczynia, w którym się znajduje.

Rozmiar:

W zależności od naczynia, np. słoiki o pojemności 300 ml, 450 ml, 750 ml, 900 ml.

Barwa:

Od jasnożółtej do ciemnobrązowej, a nawet czarnej w zależności od pożytku.

Konsystencja:

Płynna lub stała, gładka lub krystaliczna.

Smak:

Słodki, charakterystyczny dla poszczególnych rodzajów miodu (lekko żywiczny, kwiatowy, korzenny).

Dodatkowe Informacje:

Dostępne miody: wielokwiatowy, nektarowo-wielokwiatowy, spadziowy.

Tradycja:

          Tereny Żywiecczyzny to obszar o najwyższych walorach przyrodniczych, obejmujący mozaikę ekosystemów leśnych, wodnych i innych z bogactwem chronionych rzadkich gatunków roślin. Występuje tu duża różnorodność roślin, które są pożytkiem dla pszczół. Miód wielokwiatowy pozyskiwany jest przez pszczoły z nektaru rożnych gatunków roślin uprawnych, sadowniczych, łąkowych, leśnych, górskich i dziko rosnących, kwitnących w tym samym czasie.

         W zależności od terminu zbioru ma różną barwę oraz smak i zapach. Miód z wiosennych roślin jest jasny, ma przyjemny delikatny zapach kwiatowy i łagodny smak. Natomiast ten pochodzący z nektaru kwiatów letnich jest znacznie ciemniejszy oraz odznacza się zdecydowanym smakiem i zapachem. „Był to miód, który każdego roku był pozyskiwany na przełomie maja i czerwca. Corocznie inaczej smakował. Smak był zależny od ilości kwiatów jakie w tym czasie kwitły. Przeważnie był złocisty i smak miał pomieszany, mniszek z innymi, kocanką (…) Od jasno żółtego do ciemno żółtego” (Wywiad przeprowadzony z mieszkańcem Milówki).

     Większość terenu Żywiecczyzny porastają lasy i te naturalne warunki przyrodnicze sprzyjają pozyskiwaniu miodu spadziowego. Mieszkańcy Żywiecczyzny w przeprowadzonych wywiadach wspominają, że miód był „(…) raz ze spadzi liściastej lub iglastej (…)”. Spadź nie występuje corocznie. W niektórych regionach Polski, także na Żywiecczyźnie, pojawia się raz na kilka lat i dlatego miód spadziowy jest wyjątkowy. Miód nektarowo-spadziowy (zwany też mieszanym albo leśnym) powstaje z nektaru roślin miododajnych i spadzi iglastej lub liściastej, zbieranych przez pszczoły w tym samym czasie. Miód nektarowo-spadziowy Ziemi Żywieckiej oddaje to co najcenniejsze i najsmaczniejsze na tym terenie.

     Miody Ziemi Żywieckiej słyną z wielu walorów smakowych oraz zdrowotnych. Spożywane na co dzień oraz jako dodatek do wypieku ciast, wyrobu miodów pitnych i miodunek, do przygotowania marynat do mięs. Gościły na stołach podczas różnych okazji: na święta, chrzciny, wesela, odpusty. Doskonałe warunki przyrodnicze i klimatyczne tych terenów nadal sprzyjają pozyskiwaniu miodów, które ze względu na wysokie walory odżywcze i smakowe oraz silne powiązania z regionem i oryginalność są warte szerszej promocji.

Sprawdzone przepisy na desery z miodem:

Składniki na ciasto połączyć i wyrobić ciasto. Zostawić w chłodnym miejscu do odpoczęcia minimum 3 godziny (najlepiej zostawić do następnego dnia). Ciasto rozwałkować na posypanej mąką stolnicy do grubości ok. 0,5 cm. Wykrawać ciasteczka foremkami (lub kieliszkiem). Położyć na wysmarowanej masłem blasze i piec około 25 minut w piekarniku w temp. ok. 180˚C. Po wystygnięciu posmarować masą i sklejać po dwa. Polać polewą czekoladową z obu stron. Można ozdobić np. naklejając połówkę orzecha.
Drożdże należy drobno rozkruszyć, następnie dodać mąkę i cukier. Masło posiekać, dodać jajka, śmietanę, połączyć razem z mąką i drożdżami. Ciasto dobrze zagęścić rękoma, aby widać było kawałki masła. Tak przygotowane ciasto należy zawinąć w folię i odłożyć na 12 godz. do lodówki. Po wyjęciu z lodówki ciasto składać w cegiełkę lub kopertę. Czynność tę powtórzyć 4-5 razy. Aby przyrządzić farsz, należy pokroić w kostkę jabłka, rodzynki sparzyć, orzechy posiekać. Następnie nożem rozprowadzić równo na cieście wszystkie składniki i zwinąć w roladę.
Przygotować kruszonkę z mąki pszennej, cukru i masła. Następnie piec w temperaturze 180˚C przez około 10 minut. Twaróg zmielić dwukrotnie, dodać słodkiej śmietany, miodu, orzechów włoskich, laskowych i płatków migdałów (wcześniej uprażonych).
Lekko podsmażone jabłko z okolicznych sadów z dodatkiem miodu i rodzynek. Deser podawany jest z bitą śmietaną i lodami waniliowymi.
Miodula powinna leżakować co najmniej 3 tygodnie. Na patelni robimy karmel z cukru i wody. Dodajemy oczyszczony agrest, przesmażamy ok. 1 min. Następnie podlewamy miodulą. Dekorujemy i podajemy na ciepło.

 

Twoja ocena:
Ocena: 0.0 (Oddano 0 głosy)
Pliki do pobrania
Wyświetlenia:  69