Wystawa prac Erwina Sówki w raciborskim Muzeum

Muzeum w Raciborzu po raz pierwszy prezentuje twórczość jednego z najbardziej znanych i rozpoznawalnych malarzy nieprofesjopnalnych na Górnym Śląsku, zwanego śląskim Nikiforem Erwina Sówki.

Artysta pochodzi z Katowic. Urodził się w 1936 roku w Giszowcu, po II wojnie światowej mieszkał na Nikiszowcu, w latach 80. XX w. przeprowadził się do dzielnicy Zawodzie, gdzie mieszka i tworzy do dziś. Erwin Sówka przez wiele lat pracował jako górnik w kopalni węgla Wieczorek w Nikiszowcu. Przy kopalni działało ognisko plastyczne pod nawą Grupa Janowska, zrzeszająca grupę malarzy nieprofesjonalistów. Najbardziej znani twórcy tej Grupy to: Teofil Ociepka, Paweł Wróbel, Ewald Gawlik, Paweł Stolorz i Bolesław Skulik. Erwin Sówka trafił do niej ok. 1955 roku. W ognisku plastycznym nauczył się podstaw malarstwa perspektywy i kompozycji. Sówka najpierw malował temperą, a dopiero w latach 60. XX wieku sięgnął po farby olejne. W Grupie Janowskiej każdy malował po swojemu, dyskutowało się o obrazach i sztuce, wspólnie organizowano wystawy. Po przejściu na emeryturę w 1986 roku, artysta poświęcił się malowaniu.

Erwin Sówka namalował setki obrazów, które trafiły do kolekcji wielu muzeów i kolekcjonerów sztuki w Polsce i zagranicą. Jest artystą samoukiem, niezależnym, nieograniczonym w swojej twórczej wyobraźni. Tematem obrazów Sówki są krajobrazy śląskie. Na jego obrazach widnieją śląskie familoki, zwłaszcza z Nikiszowca, ogródki działkowe i współczesne osiedla z wielkiej płyty. W tej scenerii artysta umiejscawia m.in. wyobrażenia raju. Ulubionym tematem i charakterystycznym motywem obrazów Sówki są akty kobiece. Sówka nazywany jest malarzem gołych bab.

Erwin Sówka w swym malarstwie wykorzystuje symbole i mity górnicze. Częste motywy w jego obrazach to kopalnia, uroczystości i święta oraz życie codzienne rodzin górniczych. Elementy rzeczywiste mieszają się na jego płótnach z elementami wyobraźni. W twórczości Sówka znajduje się także tematyka religijna, inspirowana Biblią (zwłaszcza Księgą Rodzaju i Apokalipsą św. Jana) oraz związana z kultem świętej Barbary.

Na wielu obrazach Erwina Sówki występują elementy ikonografii hinduskiej i buddyjskiej. Filozofię Dalekiego Wschodu poznał on dzięki Andrzejowi Urbanowiczowi (artysta, malarz, współzałożyciel śląskiej sceny artystycznej Oneiron). Twórczość Erwina Sówki zyskała światowy rozgłos. Jego prace były wystawiane galeriach w Polsce i zagranicą. Na temat jego działalności artystycznej powstało wiele opracowań naukowych i popularnych, nakręcono reportaże i filmy, z których najbardziej znany jest Angelus Lecha Majewskiego (2001) oraz Erwin Sówka Adama Sikory (2005). Artysta jako jeden z niewielu posiada swój biogram w Światowej Encyklopedii Sztuki Naiwnej. Wystawa Malarstwo Erwina Sówki prezentuje obrazy ze zbiorów Muzeum Śląskiego w Katowicach, Muzeum Historii Katowic oraz Muzeum Górnośląskiego w Bytomiu.

Wystawa prac Erwina Sówki już wkrótce będzie dostępna w raciborskim Muzeum. Jej wernisaż odbędzie się 3 lipca, a wystawę będzie można oglądać w muzeum przy ulicy Gimnazjalnej 1 do 4 października 2020.