Zamek Komorowskich w Żywcu

Miejscowość:
Żywiec
Odsłuchaj tekst
Dodaj do planera

Jak wskazują badania, w miejscu obecnego zamku już co najmniej od połowy XV w. istniała warownia. Tutejsze tereny, z kilkoma zamkami, należące przez pewien czas do książąt oświęcimskich, stanowiły bazę dla rycerzy-rabusiów, którzy (popierani przez tutejszych książąt) dokonywali łupieżczych wypadów przeciw Małopolsce.

Stało się to przyczyną konfliktu z królem Polski, Kazimierzem Jagiellończykiem, oraz starć zbrojnych. Gdy tereny te dostały się we władanie Komorowskich herbu Korczak, ich polityczne lawirowanie pomiędzy Polską a Węgrami również stwarzało dla kraju zagrożenie, co stało się przyczyną podjętej przez Kazimierza Jagiellończyka w 1477 r. zbrojnej akcji, w wyniku której tutejszy zamek został zburzony. Kolejną budowlę wzniósł tu Jan Komorowski, na przełomie XV i XVI w. Zamek ten, obok dwóch budynków mieszkalnych posiadał bramę warowną oraz dwie narożne baszty. Połowa XVI w. przyniosła rozbudowę zamku przez Jana Spytka i Krzysztofa Komorowskiego, w wyniku której powstała typowa, renesansowa rezydencja z arkadowych dziedzińcem, wzorowanym na wawelskim. Przez pewien czas rezydencja należała do znanego awanturnika i hulaki, Mikołaja Komorowskiego, który prowadząc kosztowne wojny z sąsiadami coraz bardziej się zadłużał, więc zaczął produkcję fałszywych monet. W 1623 r. zamek mocno zniszczony został przez najazd braci Rylskich, wierzycieli Komorowskiego. W 1624 rezydencję zakupiła żona Zygmunta III Wazy, królowa Konstancja, remontując oraz podwyższając budowlę. Pół wieku później nabyta została z kolei przez hrabiów Wielopolskich, którzy dokonali dalszej rozbudowy w stylu barokowym (w początkach XVIII w.). Rok 1838 przyniósł zakup tych dóbr przez Habsburgów. Kolejne przebudowy doprowadziły do nadania rezydencji stylu neogotyckiego, niemniej jednak zachowała się gotycka wieża oraz renesansowy dziedziniec. Od 2005 r. zamek jest siedzibą Muzeum Miejskiego, którego tradycje sięgają lat międzywojennych.

FILM Z AUDIODESKRYPCJĄ:

 

Zamek Komorowskich w Żywcu

Miejscowość:
Żywiec
Odsłuchaj tekst
Dodaj do planera

Jak wskazują badania, w miejscu obecnego zamku już co najmniej od połowy XV w. istniała warownia. Tutejsze tereny, z kilkoma zamkami, należące przez pewien czas do książąt oświęcimskich, stanowiły bazę dla rycerzy-rabusiów, którzy (popierani przez tutejszych książąt) dokonywali łupieżczych wypadów przeciw Małopolsce.

Stało się to przyczyną konfliktu z królem Polski, Kazimierzem Jagiellończykiem, oraz starć zbrojnych. Gdy tereny te dostały się we władanie Komorowskich herbu Korczak, ich polityczne lawirowanie pomiędzy Polską a Węgrami również stwarzało dla kraju zagrożenie, co stało się przyczyną podjętej przez Kazimierza Jagiellończyka w 1477 r. zbrojnej akcji, w wyniku której tutejszy zamek został zburzony. Kolejną budowlę wzniósł tu Jan Komorowski, na przełomie XV i XVI w. Zamek ten, obok dwóch budynków mieszkalnych posiadał bramę warowną oraz dwie narożne baszty. Połowa XVI w. przyniosła rozbudowę zamku przez Jana Spytka i Krzysztofa Komorowskiego, w wyniku której powstała typowa, renesansowa rezydencja z arkadowych dziedzińcem, wzorowanym na wawelskim. Przez pewien czas rezydencja należała do znanego awanturnika i hulaki, Mikołaja Komorowskiego, który prowadząc kosztowne wojny z sąsiadami coraz bardziej się zadłużał, więc zaczął produkcję fałszywych monet. W 1623 r. zamek mocno zniszczony został przez najazd braci Rylskich, wierzycieli Komorowskiego. W 1624 rezydencję zakupiła żona Zygmunta III Wazy, królowa Konstancja, remontując oraz podwyższając budowlę. Pół wieku później nabyta została z kolei przez hrabiów Wielopolskich, którzy dokonali dalszej rozbudowy w stylu barokowym (w początkach XVIII w.). Rok 1838 przyniósł zakup tych dóbr przez Habsburgów. Kolejne przebudowy doprowadziły do nadania rezydencji stylu neogotyckiego, niemniej jednak zachowała się gotycka wieża oraz renesansowy dziedziniec. Od 2005 r. zamek jest siedzibą Muzeum Miejskiego, którego tradycje sięgają lat międzywojennych.

FILM Z AUDIODESKRYPCJĄ:

 

Zamek Komorowskich w Żywcu

Miejscowość:
Żywiec
Odsłuchaj tekst
Dodaj do planera

Jak wskazują badania, w miejscu obecnego zamku już co najmniej od połowy XV w. istniała warownia. Tutejsze tereny, z kilkoma zamkami, należące przez pewien czas do książąt oświęcimskich, stanowiły bazę dla rycerzy-rabusiów, którzy (popierani przez tutejszych książąt) dokonywali łupieżczych wypadów przeciw Małopolsce.

Stało się to przyczyną konfliktu z królem Polski, Kazimierzem Jagiellończykiem, oraz starć zbrojnych. Gdy tereny te dostały się we władanie Komorowskich herbu Korczak, ich polityczne lawirowanie pomiędzy Polską a Węgrami również stwarzało dla kraju zagrożenie, co stało się przyczyną podjętej przez Kazimierza Jagiellończyka w 1477 r. zbrojnej akcji, w wyniku której tutejszy zamek został zburzony. Kolejną budowlę wzniósł tu Jan Komorowski, na przełomie XV i XVI w. Zamek ten, obok dwóch budynków mieszkalnych posiadał bramę warowną oraz dwie narożne baszty. Połowa XVI w. przyniosła rozbudowę zamku przez Jana Spytka i Krzysztofa Komorowskiego, w wyniku której powstała typowa, renesansowa rezydencja z arkadowych dziedzińcem, wzorowanym na wawelskim. Przez pewien czas rezydencja należała do znanego awanturnika i hulaki, Mikołaja Komorowskiego, który prowadząc kosztowne wojny z sąsiadami coraz bardziej się zadłużał, więc zaczął produkcję fałszywych monet. W 1623 r. zamek mocno zniszczony został przez najazd braci Rylskich, wierzycieli Komorowskiego. W 1624 rezydencję zakupiła żona Zygmunta III Wazy, królowa Konstancja, remontując oraz podwyższając budowlę. Pół wieku później nabyta została z kolei przez hrabiów Wielopolskich, którzy dokonali dalszej rozbudowy w stylu barokowym (w początkach XVIII w.). Rok 1838 przyniósł zakup tych dóbr przez Habsburgów. Kolejne przebudowy doprowadziły do nadania rezydencji stylu neogotyckiego, niemniej jednak zachowała się gotycka wieża oraz renesansowy dziedziniec. Od 2005 r. zamek jest siedzibą Muzeum Miejskiego, którego tradycje sięgają lat międzywojennych.

FILM Z AUDIODESKRYPCJĄ:

 

Wyświetlenia:  1085
Obiekty na szlaku
Bielsko-Biała
Dębowiec to nowoczesny ośrodek narciarski z trasą o długości 600 m, koleją kanapową 4 os. o długości ok. 680 m.
Bielsko-Biała
Napisać, że Szyndzielnia chwali się jedną z trzech kolei gondolowych w polskich ośrodkach narciarskich, to bardzo mało. Szyndzielnia, wysoka na 1028 metrów n.p.m., lecz objęta granicami Bielska-Białej, ma gęsto zapisaną kartę w kronikach turystyki pieszej i narciarskiej Beskidu Śląskiego. A pierwsze daty pochodzą z końca XIX wieku. Mamy więc tutaj rzeczywiście do czynienia z tradycją i nowoczesnością.
Bielsko-Biała
Schronisko na Szyndzielni położone na wysokości 1001m.n.p.m. zbudowane w 1897 roku jest najstarszym schroniskiem w Beskidach.
Szczyrk
Schronisko Klimczok położone jest na wysokości 1034 m n.p.m., co gwarantuje wypoczywającym czystość powietrza wolnego od zanieczyszczeń miejskich, a piękne leśne polany zapewniają relaks i ukojenie w ciszy górskich lasów. Turyści odwiedzający "Klimczok" od wiosny do jesieni mają do dyspozycji kilka tras rowerowych oraz kilkanaście szlaków turystycznych pieszych, które krzyżują się w siodle pod Klimczokiem.
Bielsko-Biała
Restauracja Rogata jest położona na uboczu, mieści się w starej klimatycznej chacie. Karczma znajduje się na kulinarnym szlaku Śląskie Smaki .
Bielsko-Biała
Dom Tkacza stanowi oddział Muzeum w Bielsku Białej. Sam budynek położony jest na terenie Górnego Przedmieścia, które od swych początków, a więc od XV w., zamieszkiwane było przez bielskich sukienników. Dom, aczkolwiek częściowo rekonstruowany, pochodzi z XVIII w. i stanowi jeden z nielicznych przykładów tego rodzaju architektury, która w przypadku tego miasta uległa zniszczeniu podczas pożarów. Obiekt leży na Szlaku Architektury Drewnianej województwa śląskiego.
Bielsko-Biała
Zamek w Bielsku-Białej ma przeszłość piastowską. Ale nazwę i obecny, eklektyczny wygląd zawdzięcza rodowi Sułkowskich, w których władaniu pozostawał od połowy XVIII wieku do 1945 roku. Dziś jest siedzibą zasobnego w zbiory Muzeum w Bielsku-Białej. Wizyta w nim pozwoli nam odetchnąć atmosferą dawnej elegancji, poznać bliżej historię miasta i okolic, podziwiać sztukę dawną i współczesną, a nawet posłuchać dobrej muzyki.
Bielsko-Biała
Muzeum Historyczne w Bielsku–Białej Stara Fabryka
Bielsko-Biała
Dzisiejszy Teatr Polski, a ówcześnie miejski, powstał w 1890 r. w historycznej części miasta, określanej jako Dolne Przedmieście, dziś stanowiącej część centrum Bielska-Białej. Gmach teatru wzniesiony został w latach 1889-90 według projektu wiedeńskiego architekta Emila von Förstera. Jest to kolejny budynek, którego bryła przypomina o kulturowej jedności Europy Środkowej. Zgodnie z koncepcją architekta wyraźnie nawiązuje do gmachu opery w Wiedniu oraz Teatru Narodowego w Budapeszcie.
Bielsko-Biała
Bielski teatr lalkowy „Banialuka” jest jednym z najstarszych teatrów lalkowych w Polsce oraz jednym z bardziej znanych - także na świecie. Założony został w 1947 r. przez artystów plastyków Jerzego Zitzmana i Zenobiusza Zwolskiego. Ten plastyczny rodowód odcisnął zresztą swoje piętno na obliczu placówki. Inscenizowane są tu duże przedstawienia, zaskakujące rozmachem, bogactwem środków i sugestywną, wysmakowaną plastyką. Oprócz dzieci teatr przyciąga także starszą widownię.
Bielsko-Biała
Galeria Bielska BWA w Bielsku-Białej jest jedną z najlepszych publicznych galerii sztuki współczesnej w Polsce, istniejącą od 1960 roku. Prezentuje i promuje sztukę współczesną poprzez wystawy artystów polskich i zagranicznych, wystawy problemowe, festiwale performance i filmowe, międzynarodowe rezydencje artystyczne, akcje w przestrzeni miejskiej i koncerty. Od 1962 roku organizuje ogólnopolski konkurs dla malarzy – znane Biennale Malarstwa „Bielska Jesień” – i konkurs dla kuratorów, prowadzi działalność edukacyjną i wydawniczą. Gromadzi kolekcję sztuki współczesnej.
Czaniec
Czaniec w Beskidzie Małym znany jest z zapory na Sole, zabytkowego dworu i kościoła oraz faktu, że stąd wywodzili się przodkowie Karola Wojtyły – papieża Jana Pawła II. Niewielu natomiast wie o istnieniu w tej miejscowości niezwykłego zabytku techniki – dawnej fabryki tektury, wykorzystującej jedną z nielicznych, zachowanych na świecie turbin Girarda. Obecnie fabryka przekwalifikowała się na małą elektrownię wodną, z wciąż jednak czynną ową unikatową turbiną.
Żywiec
Zamek Komorowskich w Żywcu, zwany też Starym Zamkiem, to budowla z drugiej połowy XV w., która powstała na gruzach wcześniejszej warowni, zniszczonej podczas ekspedycji wojsk króla Kazimierza Jagiellończyka. Rozbudowywany kilkakrotnie obiekt zachował do naszych czasów m.in. renesansowy, arkadowy dziedziniec. Obecnie w pomieszczeniach Starego Zamku mieści się Muzeum Miejskie w Żywcu. Znajduje się tu m.in. ekspozycja etnograficzna stanowiąca uzupełnienie Szlaku Architektury Drewnianej.
Żywiec
Pałac Habsburgów w Żywcu, zwany też Nowym Zamkiem, obecnie mieszczący Zespół Szkół Drzewnych i Leśnych, to neoklasycystyczny pałac wzniesiony w latach 1885-95 z inicjatywy arcyksięcia Albrechta Fryderyka Rudolfa Habsburga. Jego syn, Karol Stefan, który zdecydował się zamieszkać tutaj na stałe, dał początek żywieckiej linii Habsburgów. Żywieccy Habsburgowie zapisali się bardzo pozytywnie w dziejach Polski - także walcząc pod biało-czerwoną flagą.
Żywiec
Park zamkowy w Żywcu przylega od południa do zamku i pałacu, zajmując powierzchnię około 26 ha. Przez stulecia przechodził liczne metamorfozy: założono go w stylu włoskim, by po upływie stulecia przekształcić na wzór angielski, a później - naturalistyczny. Prace upiększające prowadził w nim także ostatni z rodu Habsburgów właściciel dóbr żywieckich. O uroku parku stanowią pomnikowe drzewa, kanały, fontanny i kwietne rabaty. Ciekawym zabytkiem na jego terenie jest XVIII-wieczny Domek Chiński.
Żywiec
Park Miniatur w Żywcu jest kolejną tego typu atrakcją w województwie śląskim; to park tematyczny, prezentujący wybrane zagadnienia z życia i działalności dawnych właścicieli Żywca (Komorowskich, Wielopolskich i Habsburgów). Przedstawia okres od połowy XV wieku do II wojny światowej. Część ekspozycji przestrzennych rozmieszczono w salach odrestaurowanego Pałacu Nowego, natomiast miniatury 23 budowli znajdują się w pałacowym parku.
Żywiec
Kościół pod wezwaniem Narodzenia Najświętszej Marii Panny w Żywcu jest najstarszą świątynią wzniesioną w granicach miasta – zbudowano go w drugiej połowie XV wieku. Pierwotnie gotycki, po licznych przebudowach w następnych stuleciach zyskał elementy renesansowe i barokowe. Z zewnątrz uwagę przyciąga wieża z elegancką loggią, w środku za najcenniejszą uważa się gotycką płaskorzeźbę Zaśnięcia Matki Bożej. Kościół jest konkatedrą diecezji bielsko-żywieckiej.
Żywiec
Muzeum Browaru Żywiec
Tresna
Jezioro Żywieckie powstało w latach 60-tych XX w., poprzez spiętrzenie wód rzeki Soły, której dolina przegrodzona została zaporą. Południowy kraniec jeziora, położony na terenie Kotliny Żywieckiej, sięga niemal w rejon śródmieścia Żywca. Północna część jeziora (w rejonie zapory) zajmuje wąską dolinę, wcinającą się w zbocza Beskidu Małego. Zbiornik Żywiecki pełni rolę energetyczną, przeciwpowodziową oraz turystyczno-rekreacyjną.
Międzybrodzie Bialskie
Lokal znajduje się w centrum przy rynku, tylko 300 m od jeziora, ma bardzo oryginalny, przytulny wystrój. Na gości czekają również potrawy z własnej wędzarni.
Pogoda
Katowice