OFICJALNY PRZEWODNIK TURYSTYCZNY WOJEWÓDZTWA ŚLĄSKIEGO
Kompleks źródliskowy Zygmunta i Elżbiety w Złotym Potoku to zespoły źródeł oddalone od siebie o kilkadziesiąt metrów a nazwę nadał im od imion swoich dzieci przebywający tutaj z rodziną w 1857 r. poeta polskiego romantyzmu Zygmunt Krasiński. Wypływające z kilkunastu szczelin potoki są dodatkowo zasilanie licznymi źródłami korytowymi. Potok Zygmunta posiada piaszczyste dno i na długości 500 m tworzy kilka meandrów. Potok Elżbiety ma dno kamieniste i jest nieznacznie głębszy. Źródła mają charakter szczelinowo-krasowy. Są to źródła spływowe, związane wyłącznie z wapieniami skalistymi. Próżniami krasowymi woda przepływa bardzo szybko, stąd źródła mają zmienną wydajność.
Zbiornik jury górnej należy do zasobnych w wodę, średni wskaźnik zasobowy wynosi 3,61 l/s/km2. Wody tego terenu charakteryzują się najlepszą jakością (klasa I a ) i mają temperaturę 9–11oC. Wskaźnikiem czystości jest występujący tutaj relikt epoki lodowcowej – maleńki skorupiak podobny do krewetki – Kiełź Zdrojowy. Źródła wykazują mineralizację 200–500 mg/l i twardość 2,5–10 mval/l. Odczyn wody pH = 7,4–8,0.
